Narratorem w filmie miał być Billy Bob Thornton. Zarejestrowano nawet trwające ponad trzy godziny nagranie, które w ostatecznej wersji filmu zastąpiła narracja prowadzona przez ósemkę głównych bohaterów.
Edward Norton odrzucił propozycję zagrania w filmie.
Terrence Malick chciał, żeby w filmie wystąpił Tom Sizemore. Aktor wybrał jednak bardziej znaczącą rolę w "Szeregowcu Ryanie".
Szukając aktorów do filmu, Terrence Malick spotkał się między innymi z: Matthew McConaugheyem, Williamem Baldwinem, Edwardem Burnsem, Joshem Hartnettem, Philipem Seymourem Hoffmanem, Stephenem Dorffem, Leonardem DiCaprio, Kevinem Costnerem, Peterem Bergiem, Ethanem Hawke, Dermotem Mulroneyem, Nicolasem Cage'em, Johnnym Deppem, oraz Bradem Pittem.
Terrence Malick zmienił nazwisko postaci granej przez Eliasa Koteasa tak późno, że Kapitan Staros ma naszywkę na mundurze zawierającą stare nazwisko Stein.
W czasie rozmowy telefonicznej z pułkownikiem Tallem, kapitan Staros mówi, że jest godzina 13:21 i 25 sekund. Można jednak zauważyć, że jego zegarek pokazuje godzinę 14:32.
Jeden z żołnierzy używa szczoteczki do zębów, której model pojawił się dopiero w latach 90-tych.
W czasie alarmu na łodzi, między poszczególnymi scenami zmienia się długość włosów sierżanta Welsha.
Tuż po ataku na bunkier z karabinami maszynowymi, jeden z żołnierzy zabija japonskiego jeńca za pomocą strzelby. Unoszący się dym wskazuje jednak na to, że chybił.
Pod koniec filmu, kiedy żołnierze maszerują obok cmentarza, za krzyżami wyraźnie widać nowoczesny system zraszaczy.
Widoczna na początku filmu łódż patrolowa nie jest amerykańska. Okręty marynarki wojennej USA były wtedy szare, a nie jasnozielone.
Kiedy po raz pierwszy widzimy amerykańską łódź patrolową, na pierwszym planie leży deska surfingowa. Jest to shortboard, którą wprowadzono dopiero w późnych latach 60. XX wieku.
Podczas jeden ze scen, która rozgrywa się na plaży, użyta została nowoczesna, wykonana z włókna szklanego i pianki deska surfingowa.
Zdjęcia były kręcone w Bramston Beach, Daintree, Cairns, Mossman, Port Douglas (Australia), Los Angeles (Kalifornia, USA) oraz w Honiarze i na wyspie Guadalcanal (Wyspy Salomona).
Reżyserska wersja filmu trwała prawie 6 godzin.
Niewiele brakowało a film nie zostałby nakręcony. Sony Pictures zrezygnowało z planów produkcji filmu z obawy, że ich aktualny budżet (45 mln dolarów) będzie niewystarczający. Na szczęście Fox Studios uratowało sytuację przekazując większość pieniędzy.
Większość nazwisk we wszystkich trzech wersjach jest stała, oprócz nazwiska kapitana, które w książce brzmi Stein, w filmie z 1964 roku Stone, a w filmie z 1998 roku Staros.
W scenariuszu wiele zdań wygłaszanych przez bohaterów i tekstu narracji wziętych jest z innej powieści Jamesa Jonesa - "Stąd do wieczności". Na przykład szeregowiec Witt często mówi słowami szeregowca Pruitta, a sierżant Walsh mówi słowami sierżanta Wardena.
W scenariuszu kapral Fife (Adrien Brody) to jedna z najbardziej znaczących postaci, jednak w ostatecznej wersji Brody wypowiada zaledwie jedną kwestię.
Geisler i Roberdeau poróżnili się z Malickiem podczas przygotowań do produkcji. Kiedy rozpoczęły się zdjęcia, ich konflikt był tak poważny, że Malick zakazał im wstępu na plan.
Geisler i Roberdeau złamali klauzulę kontraktu udzielając wywiadu dla Vanity Fair. Malick się wściekł. Geisler i Roberdeau musieli podpisać kolejną umowę zakazującą im pojawienia się na gali oskarowej. Gdyby ją złamali, ich nazwiska zostalyby usunięte z napisów końcowych.
Kompozytor Hans Zimmer był jedną z pierwszych osób zaangażowanych do pracy nad tym projektem. W 9 miesięcy napisał około 6 godzin muzyki, którą reżyser puszczał na planie podczas zdjęć aby wprowadzić ekipę w odpowiedni nastrój.
Na potrzeby filmu do Australii (gdzie była kręcono część zdjęć) sprowadzono prawdziwych Melanezyjczyków z Wysp Salomona.
Terrence Malick chciał na początku tylko napisać scenariusz do "Cienkiej czerwonej linii", jednak z czasem zadecydował, że podejmie się również reżyserii.
Film nie otrzymał żadnej nominacji do nagrody BAFTA ze względu na to, iż nie miał on swojej premiery w Wielkiej Brytanii w czasie kwalifikacji do tej nagrody.
Reputacja Terrence'a Malicka i jego metody pracy wzbudziły tak wielki szacunek wśród aktorów, że Woody Harrelson i John Savage pozostali na planie jeszcze przez miesiąc po nakręceniu wszystkich swoich zdjęć. Zrobili to, aby móc obserwować reżysera przy pracy.
Okres zdjęciowy filmu trwał od 23 czerwca do listopada 1997 roku.